บทที่ 1

บทที่ 1

บทนำ

ที่มาและความสำคัญ

           ภาษาไทย เป็นภาษาราชการของประเทศไทยและเป็นภาษาแม่ของชาวไทย ภาษาไทยเป็นภาษาในกลุ่มภาษาไท ซึ่งเป็นกลุ่มย่อยของตระกูล ภาษาไท-กะได สันนิษฐานว่า ภาษาในตระกูลนี้มีถิ่นกำเนิดจากทางตอนใต้ของประเทศจีน และนักภาษาศาสตร์บางส่วนเสนอว่าภาษาไทยน่าจะมีความเชื่อมโยงกับตระกูลภาษาออสโตร-เอเชียติก ตระกูลภาษาออสโตรนีเซียนและตระกูลจีน-ทิเบต

           คำว่า ไทย หมายความว่า อิสรภาพ เสรีภาพ หรืออีกความหมายหนึ่งคือ ยิ่้งใหญ่ เพราะการจะเป็นอิสระได้จะต้องมีกำลังที่มากกว่า แข็งแกร่งกว่า เพื่อป้องกันการรุกรานจากข้าศึก คำนี้เป็นคำไทยแท้ที่เกิดจากการสร้างคำที่เรียกว่า "การลากคำเข้าวัด" ซึ่งเป็นการลากความวิธีหนึ่งตามหลักคติชนวิทยา คนไทยเป็นชนชาติที่นับถือกันว่า ภาษาบาลี ซึ่งเป็นภาษาที่บันทึกพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าเป็นภาษาอันศักสิทธิ์และเป็นมงคล เมื่อคนไทยต้องการตั้งชื่อประเทศว่า ไท ซึ่งเป็นคำไทยแท้ จึงเติมตัว ย เข้าไปข้างท้าย เพื่อให้มีลักษณะคล้ายคำในภาษาบาลี-สันสกฤต เพื่อความเป็นมงคลตามความเชื่อของตน ภาษาไทยจึงหมายถึงภาษาของชนชาติไทยผู้เป็นไทนั่นเอง 

           ภาษาไทยนั้นจึงมีความสำคัญมากของชาวไทยทั้งประเทศ จึงไม่ควรเขียนผิด เราจึงจัดทำเว็บบล็อกเรื่อง "คำภาษาไทยที่มักเขียนผิด" และหาวิธีแนวทางในการแก้ไขปัญหาการเขียนคำภาษาไทยผิดนี้ และอาจจะเป็นประโยชน์กับผู้ที่กำลังศึกษาในเรื่องนี้อยู่ จุดประสงค์ เพื่อให้คนไทยส่วนน้อยหรือส่วนมาก เขียนคำภาษาไทยได้ถูกต้อง พวกเราหวังว่าเว็บบล็อกนี้จะเป็นประโยชน์ต่อผู้อ่าน

วัตถุประสงค์

1. เพื่อรวบรวมคำที่มักเขียนผิดในภาษาไทย
2. เพื่อค้นหาความหมายของคำที่ผิดและแก้ไขให้ถูกต้อง
3. เพื่อให้การเขียนคำในภาษาไทยเป็นไปอย่างถูกต้องตามแบบพจนานุกรม

ขอบเขตการศึกษาของการดำเนินงาน

           เนื้อหาภายในโครงงานเรื่อง คำภาษาไทยที่มักเขียนผิด มีเนื้อหาจากเว็บไซต์ต่างๆ ในอินเตอร์เน็ต

ผลที่คาดว่าจะได้รับ

1. ได้ใช้ความรู้ในวิชาภาษาไทยให้เกิดประโยชน์
2. ทำให้เกิดการพัฒนากระบวนการคิดวิเคราะห์
3. ทำให้เกิดการพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในวิชาภาษาไทย เกี่ยวกับการใช้พจนานุกรมให้ดียิ่งขึ้น
4. ได้ทราบและเข้าใจเกี่ยวกับการทำงานอย่างเป็นระบบ และเป็นกลุ่ม